Niet één, maar twee moeders (interview)

HOOGERHEIDE – Kersverse Hoogerheidenaar Bernt de Lange heeft niet één, maar twee moeders op zijn geboorte-akte staan. Een unieke situatie voor de gemeente Woensdrecht.

Het jongetje werd vorige week maandag geboren in het gezin van moeders Marieken- (42) en Eline (41) de Lange. Veerle (10) is de grote zus van Bernt. “Er zijn wel meerdere koppels van twee moeders met kinderen in de gemeente Woensdrecht, maar voor zover wij weten is Bernt het eerste ventje wat als zodanig is aangegeven in Woensdrecht”, zegt Marieken de Lange, de moeder die op 25 juli 2016 beviel van het jongetje.

Kinderwens
De kinderwens van Marieken en Eline is niet nieuw. Marieken: “Sinds acht jaar hebben we verschillende trajecten zonder succes doorlopen, waaronder een poging om Eline zwanger te krijgen. Vorig jaar zomer hebben we elkaar goed in de ogen aangekeken met de vraag wat we wilden. Als we nog een baby wilden moesten we we snel handelen gezien mijn leeftijd. Toen hebben de keuze gemaakt om de zaak te starten.”

België
Om de kinderwens te verwezenlijken gingen de moeders vorige zomer voor een IVF-behandeling naar de gynaecoloog in het Belgische Leuven. Een behandeling in Nederland was geen optie voor het stel omdat ons land sinds een aantal jaar niet meer met anonieme zaaddonors werkt. “Een anonieme donor was wel een wens van ons. Er hoeft van ons geen derde persoon bij het gezin betrokken te zijn.”

Blond haar
Na medische onderzoeken bleek Marieken gezond en werd goedkeuring gegeven door de gynaecoloog. “In oktober begon ik met het nemen van hormonen die noodzakelijk zijn voor een IVF behandeling. In november vond de terugplaatsing van het embryo plaats. Het is allemaal heel rap gegaan.” Naast de medische onderzoeken en vragen over de kinderwens en relatie, kregen de moeders ook vragen over dochter Veerle. “Wat ze wel weten van de donor is bijvoorbeeld haarkleur en oogkleur, omdat ze dat willen matchen met een ander kind. Veerle heeft blond haar en blauwe ogen, dus daar is rekening mee gehouden. Het zal nooit gebeuren dat er een Aziatisch of negroïde kindje wordt geboren in een blond, blank gezin.

Maandag
Na een voorspoedig verlopen zwangerschap van 37 weken en 6 dagen werd Bernt geboren. Vanaf het begin van de zwangerschap was Marieken er stellig van overtuigd dat ze de veertig weken niet volledig uit zou dragen. “Als mensen vroegen wanneer de baby zou komen zei ik steevast eind juli, terwijl de uitgerekende datum 9 augustus is. In de week voor de bevalling waren we bij de verloskundige voor controle. We zeiden al tegen haar, hou zondag maar vrij. Het werd uiteindelijk niet zondag, maar maandag. Maar we hadden het wel goed aangevoeld.”

Thuisgeboorte
Hoewel moeders van boven de veertig vaak de indicatie krijgen om in het ziekenhuis te bevallen, werd Bernt thuis in Hoogerheide geboren. “We waren redelijk eigenwijs wat dat betreft. Boven de veertig krijg je die indicatie omdat ze dan allerlei spannende complicaties verwachten. Ik vind dat de huidige medische ondersteuning bij de geboorte te veel uit gaat van complicaties, angst en pijn. Dat vind ik heel erg jammer. We hebben ons voorbereid op een thuisbevalling. Ook de verloskundige zag hoe wij ermee om gingen en had er alle vertrouwen in.”

Aangifte
Een kind aangeven met twee moeders is uniek in de gemeente Woensdrecht. Dat merkte Eline ook toen zij aangifte van geboorte ging doen op het gemeentehuis. “De ambtenaar van de gemeente had dit nog nooit meegemaakt. Volgens mij is hij de eerste die in de gemeente Woensdrecht is aangegeven als baby die is geboren bij een dameskoppel. Omdat wij met een anonieme donor hebben gewerkt zou er een verklaring overlegd moeten worden voordat ik officieel als tweede ouder bijgeschreven kon worden. Maar daar zat de crux. De verklaring die we nodig hadden wordt uitgegeven door een Nederlandse stichting, die alleen een verklaring geeft als er sprake is van een Nederlandse anonieme donor. Opvallend, want na een wetswijziging kan anoniem donorschap niet meer in Nederland. Ik heb vervolgens naar het ziekenhuis in België gebeld, en die hadden nog nooit zo’n verzoek gehad. Dat terwijl er wel meer Nederlandse damesstellen daar voor behandeling naar toe gaan.”

Erkenningsprocedure
Uiteindelijk werd er een oplossing gevonden. “Ze waren heel behulpzaam bij de gemeente en hebben het één en ander voor ons uitgezocht. Die verklaring van de Nederlandse stichting zat er echt niet in. Uiteindelijk hebben ze bedacht om een erkenningsprocedure te volgen. We hebben dus eigenlijk de procedure van een niet-getrouwd hetero-koppel gevolgd. Marieken moest mij erkennen als officiële moeder van Bernt. Het moest even via een omweg, maar het is allemaal goed gekomen. Als je een buitenlandse anonieme donor hebt dan zitten er nog wel wat haken en ogen aan de wetgeving. Ik kan me zo voorstellen dat als je in Amsterdam je kind komt aangeven in onze situatie, dat ze daar minder hoeven te zoeken naar de route als bijvoorbeeld in de gemeente Woensdrecht. ”

Reacties
Terwijl de felicitaties binnen stromen bij familie De Lange, weet niet iedereen hoe te reageren. “Mensen vragen mij bijvoorbeeld of ze me moeten feliciteren als vader of als moeder. Dat komt denk ik omdat mensen toch in een soort rolmodel willen denken in een vader-moeder plaatje. Wij zijn we nou eenmaal niet zoals het gemiddelde gezin.” Marieken: “Ik vind Hoogerheide een heel open dorp. Dat merken we nu, maar ook toen we hier tien jaar geleden kwamen wonen werden we direct geaccepteerd.”

Staand plassen
Het gezin De Lange zit als vanzelfsprekend op een roze wolk, of beter gezegd, een blauwe wolk. Dat er nu een jongetje is in een gezin met verder alleen vrouwen zien ze als een spannende en welkome uitdaging. Eline: “Ik denk dat we wel tegen dingen aan kunnen lopen die voor ons moeilijker zijn om uit te leggen. Denk maar eens aan staand plassen”, lachen de moeders. “Er zijn genoeg mannen in de omgeving, dus dat komt wel goed.”